لعنت به من

دویست روز گذشت

دویست روز از نبودنت

دویست روز از نشنیدن صدات

دویست روز از اون روزی که منه احمق دیر به فکر نجاتت افتادم

دویست روز از اون روز که دیر شد

دویست روز از اون روز که من شدم قاتل جونت نه ناجی

و این روزها بیشتر از همیشه صدات توی گوشمه

استغفرالله ربی و اتوب الیه

الهم العن قتله امیرالمومنین

و حالا من باید بگم

الهم العن قتل مامان

لعنت به من

 

مامانم تولدت مبارک

روزگا من چه صفایی داشت
وقتی مادر صبح ها سفره ای می ذاشت
قلبم از احساس گفتنی ها داشت
وقتی مادر پیشم قدم بر می داشت
                                           به خدا مادر بی تو غمگینم
                                          خاک دلتنگی بستر سینم
                                          به خدا مادر بی تو بی احساس
                                          نا امیدی راهیه فرداس
بین ما دریا ، بین ما دوری
بین ما تقدیر، سخت و مجبوری
                                        در دل شبها مادر، من تورا جویم
                                        تا کشی با عشق ناز دستی بر رویم
به خدا مادر بی تو غمگینم
خاک دلتنگی بستر سینم

 

مامانم

امروز 183 روزه که نیستی . 183 روز گذشته و من هنوز باور ندارم . 1÷83 روز گذشته و امروز تولدته

من برا تولدت برنامه داشتم . امروز اون برنامه اجرا میشه و تو نیستی . تو نیستی تا شمع فوت کنی

تو نیستی مامان

دلم برات تنگه

خیلی زیاد

 

تو

آمدی

حضورت تلفیقی از آرامش و دردست

انگار وجودم تو را میطلبد اما در فاصله و حد و اندازه ایی خاص

بیش از آن را نمیتوانم

تاب ِ آن نیست

زندگیم برزخست

برزخ خواستن و نخواستن